Opvallend nieuws. Einde sprietentijdperk!

Dit valt voor mij in de categorie opvallend nieuws. Vanaf vandaag kun je niet langer "Nederland 1,2 en 3 ontvangen "op de spriet". Vanaf nu alleen nog digitaal via een kabeltje of schotel. Nooit meer "sneeuw" op je tv of je moet 'm 's winters buiten zetten en zelfs dát is tegenwoordig geen garantie op sneeuw.
Zo (z/w foto) was het ooit, ik weet dat nog goed.

AMSTERDAM - Nederlanders die via een antenne naar de publieke zenders kijken, moeten vanaf zondagnacht een decoder gebruiken om televisie te kijken. Dan vindt de omschakeling van analoog naar digitaal plaats en is de antenne niet meer bruikbaar.

Ongeveer 74 duizend Nederlandse huishoudens ontvangen het signaal thuis uitsluitend via de ether. Er zijn ook mensen die met behulp van een antenne televisie kijken in hun vakantiehuisje of op hun tweede toestel. Ze hebben een zogenoemde harkantenne op het dak of een sprietantenne op het toestel. In totaal gaat het om 222 duizend mensen.

De publieke omroep verspreidt sinds 1951 programma's via een analoog signaal door de lucht. Nederland is het eerste land in Europa dat volledig overschakelt op digitale signalen. Met de omschakeling wordt elf miljoen euro per jaar bespaard op de kosten van analoge uitzendingen.


Schotels ipv harken op je huis.

Tussen wal en schip

Vorige week zaterdag ben vanaf de voorsteven van een zeilboot in het water van jachthaven "van Workum" in Anhem gevallen. Tussen de wal en het schip en met m'n barst op de HARDhouten steiger. Het was regenachtig weer en het alles was spekglad. Ik hield er een paar natte voeten, gekneusde ribben en een gescheurd schouder kapsel aan over. Dit laatste omdat ik het hekje van de voorsteven vast hield terwijl ik viel.


Bij het opruimen van de zolder in de Kempiusstraat kwam ik nog een kranteknipsel tegen dat m'n moeder bewaard had nadat ik begin juni 1962 ook al eens in het water gevallen was. Toen in de Bothinakade in Sneek maar ook tussen de wal en het schip. Ik was onderweg naar school, wilde iets uit het water pakken en viel voorover de plomp in. Het was een hoge kade en ik lag tussen twee van die grote zwarte vrachtschepen. Geen schijn van kans om er ergens uit te klimmen. Dankzij een oplettend overbuurman (Ben Deden) en een toevallig langsfietsende scholier (Feitze Potma) ben ik toen gered. Ik zou anders zeker verdronken zijn.
Hoewel 44 jaar geleden herinner ik me ieder moment nog precies.

De valpartij vorige week leek me een mooi moment om het verhaal uit 1962 nog een te memoreren. Ben Deden leeft niet meer, Feitze Potma volgens mij nog wel. Hieronder het genoemde knipsel uit de krant:

klik op het plaatje voor een vergroting